Iedereen doet haar of zijn uiterste best om een vrouw (en haar partner) zo goed mogelijk door haar bevalling te helpen. Hoe kan het dan dat maar liefst 10% van de vrouwen haar bevalling écht naar of zelfs traumatisch vond? En dat van alle vrouwen 1 tot 3 % een posttraumatische stress stoornis (PTSS) ontwikkelt? 

Het woord ‘trauma’ betekent letterlijk ‘wond’ of ‘verwonding’. Dat kan een lichamelijke verwonding zijn, zoals bijvoorbeeld een infuus wat geprikt is of een knip die werd gezet. Sommige wonden genezen vanzelf, soms zijn er een pleister of wat hechtingen voor nodig. De wond kan ook psychisch zijn, bijvoorbeeld als er een situatie ontstond waarin je het gevoel had controle te verliezen (er werd vóór jou in plaats van mét jou iets besloten) of er gebeurde heel plotseling iets (je kamer stond ineens vol met mensen, waarom?). Ook deze wonden genezen gelukkig vaak vanzelf, maar soms is er wat hulp voor nodig. Als deze psychische wond niet vanzelf wil genezen, is er sprake van een psychotrauma. 

Gabor Maté, internationaal trauma-expert, omschreef trauma als volgt: ‘Trauma is niet wát er met je gebeurt, maar wat er binnen ín je gebeurt als gevolg van wat er mét je gebeurt’. Het gaat dus om wat jíj voelt. Jij bent dus ook de énige die kan aangeven of je zwangerschap of bevalling een trauma was.